Jak to jest patrzeć na nasze życie?

Zastanawialiście się kiedyś, jak to jest patrzeć na swoje życie "z boku"? Jak widzą nas inni?  My patrzymy na ludzi, myśląc, że to takie oczywiste, że oglądamy ich z innej perspektywy. A nie chcieliście nigdy zobaczyć jakiegoś wydarzenia z waszego życia czyimiś oczami (tak, jakbyście oglądali nagrany film z tej chwili)? 

(źródło zdjęć: google grafika)

Ja zawsze miałam w głowie taką myśl, że chciałabym obejrzeć sobie kilka sytuacji z dzieciństwa, których nie pamiętam. Pamięć ludzka nie sięga tak daleko, najwcześniej przypominają mi się czasy przedszkola (zerówki), no może niewiele przed tym. Ja jednak chciałabym zobaczyć taką małą siebie, np. bawiącą się jakimś miśkiem większym ode mnie, jedzącą mój ukochany za malucha budyń, haha. Czy to nie byłoby czymś świetnym? Taka osobista retrospekcja. Po prostu jestem ciekawa, jak to było, jak wyglądała moja przeszłość.

Posłużenie się czyimiś oczami, może też mieć sens rozpatrzenia różnych sytuacji. Ciekawie byłoby spojrzeć na ową obiektywnie "oczami" kogoś innego i wtedy zobaczyć, co zrobiło się źle, czy rzeczywiście upierając się przy czymś mieliśmy rację. Wydaję mi się, że byłaby to przydatna opcja, sama chciałabym czasem móc z niej skorzystać, zobaczyć, jak widzą mnie inni.

Czyjeś spojrzenie to perspektywa, której nie znamy, a wydaje mi się, że ciekawie byłoby to zmienić. Dlatego uważam (odwołując się do drugiej części), że czasem czyjaś opinia, inny pogląd na sytuację to rzecz bardzo pomocna, czego czasami nie zauważamy.

Co o tym myślicie? 
Chcielibyście czasem spojrzeć na coś "czyimiś oczami"? :)