Jak to jest z przeznaczeniem?

Z jednej strony możemy patrzeć na nasze życie mówiąc, że to my sami decydujemy, jak ono się potoczy. Z inne perspektywy - jest tak, bo tak miało być, od początku było to zaplanowane. Bo przecież jak można walczyć z przeznaczeniem? Przecież los jest nieubłagany, nic nie mogliśmy zrobić. Właśnie, czy to na pewno tak jest?

Można obserwować to zjawisko z różnych perspektyw. Tak naprawdę żadnej nie powinniśmy trzymać się całkowicie, w stu procentach.

Z jednej strony - Pewne rzeczy są nam przeznaczone, tak miało być i koniec. Nie mamy na nie wpływu, wszystko jest odgórnie ustalone i pomimo naszych starań, i tak wyjdzie na to samo.

Patrząc inaczej - Tylko i wyłącznie my o sobie decydujemy, możemy wszystko zaplanować i działać. Jesteśmy kowalem własnego losu i nikt, ani nic nie jest nam w stanie przeszkodzić, zawsze będzie tak, jak chcemy.

Do takiego małego rozważania nakłonił mnie ten teledysk. Akurat on porusza wyłącznie temat przeznaczenia w aspekcie odnalezienia miłości. Tutaj w sumie poniekąd się zgadzam - jeśli ktoś jest nam przeznaczony, prędzej, czy później spotkamy tego jedynego/tą jedyną. Chodź czasem nic na to nie wskazuje, ten ktoś jest bliżej, niż nam się wydaje.

Sądzę, że najlepszym rozwiązaniem jest być po środku. Wiadomo, że tak naprawdę każdy samodzielnie decyduje o sobie, jednak czasami bywają takie sytuacje, że albo nie możemy już nic zrobić, albo mamy wrażenie, że tak po prostu miało być i trzeba to zaakceptować wyciągając wnioski.

Wierzycie w przeznaczenie? 

A może staracie się zawsze nad wszystkim panować? :)