Jak to jest być szczęściarzem?

Tak naprawdę niewielu ludzi dostrzega, jakie ma szczęście, jak bardzo został obdarowany dobrami tego świata. Dlaczego tak jest? Może powodem jest to, że od urodzenia nie brakuje nam podstawowych "składników" potrzebnych do normalnego funkcjonowania. Nie mówię tu o garderobie wielkości mieszkania w bloku, dwóch lamborghini w garażu, czy jacuzzi w masażem w ogródku, a bardzo przyziemnych sprawach, których posiadanie wydaje nam się takie oczywiste... jednak nie dla wszystkich:

(źródło zdjęć: google grafika)

Wybaczcie, że autora nie podam, ale nie mam pojęcia kto nim jest, te słowa krążą od dawna w sieci, pewnie ktoś z wam już się z nimi spotkał. Nie wiem też, czy wszystkie statystyki są idealnie podane, ale czy to ważne? Zagłębmy się bardziej w przekaz.

Na co dzień nie zawsze zauważamy, ile szczęścia mamy, że obudziliśmy się zdrowi, w bezpiecznym miejscu i mamy z czym zrobić sobie kanapki na drugie śniadanie. Dla mnie samej wydaje się to takie zwyczajne, no jak to nie miałabym gdzie spać, co zjeść, w co się ubrać? Wyobraźcie sobie, że nagle znika wasza szafa, lodówka, łazienka... znika wszystko. Z lekka masakryczne, co? A niektórzy ludzie takie warunki (a raczej ich brak) muszą znosić dzień w dzień i jakoś nie liczą na lepsze jutro.

My umiemy pisać, czytać, mamy dostęp do internetu - właśnie - pomyślcie, że laptop, komputer, komórka, tablet, czy jeszcze inne urządzenia komunikacyjne rozpływają się w powietrzu. Przecież nie raz katastrofą wydaje nam się padająca bateria w telefonie, a co dopiero myśl o jej całkowitym braku. Inni ludzie nawet takiego "cacka" na oczy nie widzieli i nie jest ich tylko garstka...

(źródło zdjęć: google grafika)

Mój apel to takie zwykłe słowa - Doceńmy to, co mamy! Nawet, jeżeli nie jesteśmy w stanie mieć najnowszego "iPhone 10 gold silver plus" to nie znaczy, że nie jesteśmy bogaci. Posiadacie przecież bliskie osoby (rodzinę, przyjaciół, drugą połówkę), które was kochają, posiadacie marzenia i cele, które możecie realizować, posiadacie wspomnienia i przyszłość, którą wy sami tworzycie, posiadacie możliwość zaspokajania wszystkich podstawowych potrzeb oraz takich, bez których też dałoby się przeżyć. To zarazem takie oczywiste i niedostrzegane.

Także mimo, że ja sama czasami narzekam na brak czegoś, na jakieś niedogodności i zapominam, że wcale nie mam tak najgorzej - liczę, że wy postaracie się ze mną bardziej doceniać szczęście, które tak naprawdę nas wszystkich spotkało.

A wy uważacie, że jesteście szczęściarzami? Jak to jest? :)